Divan edebiyatının son dönem büyük şairlerinden biridir. Tasavvufi çağrışımlardan faydalandı ve şiirlerinde hakikat terennümlerinde bulundu. Divan-ı Hümayun Kalemi'nde bir müddet çalıştıktan sonra 1784'te Konya Mevlana Dergahı'nda çileye girdi. Çilesini, 1787'de Yenikapı Mevlevihanesi'nde tamamlayıp "dede" oldu.