Dinimizde şeri hükümler olarak bildiğimiz yapılması caiz olan veya olmayan, yenilmesi caiz olan veya olmayan şeylerin kaynağı birinci derecede Kur'an-ı Kerim ikinci derecede de Peygamber Efendimizin (SAV) sünnetidir. Kur'an'ı Kerimde yeme içme ile ilgili olarak bazı ayetler var. Ama bu ayetlere baktığımız zaman genelde birkaç tür birkaç çeşide sınırlı kalıyor.

Genel bir ifade olarak kullanılan kaba ifadesi var yenilmeyecek olanlardan. Yani dinimizde Kur'an-ı Kerim'de yenilmesi caiz olmayan doğrudan ismen belirtilen domuz var bir de kendiliğinden ölmüş hayvanlar var. İçilmesi caiz olmayan şey ise şarap yani sarhoşluk edici olan alkolü içeceklerdir. Bunun dışında Peygamberimiz(sav)'in bize işaret ettiği yenilmesinin caiz olmayacağını bildirdiği bazı hayvanlar var. Mesela eşek eti bunlardan birisidir. Öbür taraftan pençeli kuşların yenilmeyeceği yani pençesiyle avlanan Bunlar Kur'an-ı Kerim'de vardır. Şimdi bunlar Peygamber Efendimizin (SAV) sünnetinde vardır. İnsanların kendi kafalarından herhangi bir konuda yasak koyma veya emretme yetkileri yoktur.

Müçtehit imamların, din bilginlerin yaptıkları şeyler ya yorumlamadır veya Kur'an veya sünnette olan şeyleri kıyas yoluyla benzerlerine aktarmadır. Onun dışında bizzat kendilerinin bu caizdir, bu helaldir, bu haramdır deme yetkileri yoktur. Bir de şunu söyleyeyim; bir de genel anlamda dinimizin korunmasını istediği şeyler var bizden. Nedir onlar? Din, can, akıl, nesil ve mal. Dolayısıyla bunlara zararı olan şeyler de yasaktır. Bunların hayatta kalması için gerekli olan şeyler de bizim için görevdir, ödevdir, farzdır veya vaciptir.